When you are doing a girl 'doggie style' and you are about to reach your climax, you proceed to dump a cup of coffee on her back. The coffee should be luke warm, cheap, and shitty just as they serve in Zagreb. She will then - in no specific order - scream, jump away, and turn towards you. This is when you have the pleasure of squirting all over her while screaming, 'SMLIJEKOM!? SMLIJEKOM?!'over and over again until you feel as though you have degraded her enough. This word is prounouced: smlee-yay-come and means 'with milk' in Croatian. This brutal sexual maneuver comes from the streets of Zagreb, Croatia for several reasons. The first is that no one works a full day in Zagreb. They instead spend hours each day sitting around, consuming coffee. It is no wonder their economy is such shit. The second is that it is quite difficult to pull off, much like the Croatian language. It is one of the hardest languages and is filled with so many stupid rules, that only 60% of Croatians can properly write in their own language. The final reason is because ZAGREB HAS THE HOTTEST GIRLS. It is no lie. And even the not-so-hot ones have great asses.
Аеродром и МЗТ биле се и ќе останат нераскинлив дел од мене, ги сакам и ги промовирам каде можам, колку можам и секогаш, ама секогаш со сите сили и целото срце.
Поздрав до сите прави аеродромци и вистинските навивачи на МЗТ!!!
Во сабота пак ќе ги е*еме центарските п*чки !!!
НАПРЕД МЗТ!!!
Имаше едно супер постче за сите оние родени во 80’ на crnobelo.com, па ме фурна додатно на размислување нек си ибе. Ревидирајќи ја годинава заклучив дека прибајаѓи заебана беше ради пуно разлози и се нафурав да видам која тоа мене најзаебана година ми била у животу. Во мртва трка влезе споменатата 2010 и 1981 (што ради година на раѓање што ради тоа што еј ипак умре Тито).
Па како роден во тие 80’ и во Скопје, се решив ете и ја една листа да напраам за тоа време:
Велат сите жени биле исти или во најмала рака слични.
За исти, тврдам дека не се, а слични се можеби само по категоријата под-видови на жени, каде што се јасно претставени нивните разлики низ различните видови на домашни и по некое диво животинче: кокошка, овца, коза, крава, кучка, маче, риба, змија и слично.
Да појасниме низ ситуација.
Саботна пладневна шема.
Седи дечко со мачето во кафиќ на улица Македонија.. Сите шминкери и шминкерки се со цвикерите и нес кафето, шмизлата и бикот се на место, ништо не е случајно, па дури ни случајните минувачи.
На соседната маса седат две кокошки, другарки на бившото маче на дечкото и го оговараат новото маче. Во оговарачкиот муабет заклучуваат дека е погрда од нивната другарка и дека нема понашање на маса, па ја нарекуваат обична коза а на другарката и праќаат смс веднаш да се нацрта во кафичот како секоја кул риба.
Во меѓувреме, поминува некоја крава без осет , која занесена на својот мобилен не догледува и ја турка ташната на една од кокошките. Коментарот на кокошките е нормално – кучка.
Дечкото со мачето сеуште си дреме на масата, кога ете ја другарката на кокошките нацртана во кафичот , прво што прави- се поздравува со бившиот и дечко. Нормално се понаша као кучка.
Дечкото ја гледа и си вика: Беше и си остана риба, ама кој те тркала кога си змија.
А неговото маче нема појма за животинското царство околу нив, и оно само си преде и преде.
И така, сите жени и не се баш исти.
П.С. Нека извинат овците и гуските што не беа споменати во текстов, ама па во кој текст има место за сите?
Повеќе од 250 Блогери и активисти за правата на жените и социјалните права го издадоа соопштението во кое се бара итно и безусловно ослободување на Navid Mohebi, еден 19-годишен блогер и активист во градот Amol. Mohebi во моментов е задржан во јавното одделение на затворот во градот Сари.
Оние кои ја издадоа изјавата изразија загриженост дека и покрај фактот што поминаа речиси два месеци од неговото апсење и покрај постојаните барања, семејство Mohebi не добиле никакви информации од страна на службениците за причината за апсењето на Navid.
Потписниците на петицијата, исто така, објаснија дека Mohebi останува во затвор, а неговото семејство се соочува со голем притисок да молчат за неговата ситуација, и да не се обраќаат преку печатот. И покрај нивната соработка со не објавувањето на состојбата на нивниот син, тој останува во затвор, иако се уште нема официјална тужба поднесена против него.
Navid Mohebi беше уапсен на 18 септември во градот Amol, откако безбедносните власти упаднаа во неговата куќа. На тој ден, безбедносни претставници го пребараа домот на Mohebi, одземајќи лични предмети, вклучувајќи негови документи и компјутерот и претепувајќи го, а потоа и го уапси. Mohebi потоа беше префрлен во затворот во градот Сари.
Navid требаше да почне оваа година да студира на универзитетот во Техеран и имал намера да студира политички науки.
Така да рилис Брајн имидиатли...
Боки да им го пратиме у Амол да им се искења у јавно одделение у затвор таму, нека го држат колку сакаат после.
Иницијално веста ја видов на Global Voices Македонија текстче во кое објаснуваат повеќе рекорди по кои е познат Иран во светот, заради тоа сакам да ги поздравам во нивните напори и да им посакам да продолжат со одличната работа. И не знам зашто ама ептен споро им се аплоадира страната.
До тогаш останува да не инспирира Големото Јаболко...
