Како што обично бива најубавите нешта во животот доаѓаат случајно и кога најмалку очекуваш... Така и си одат!!!
Не знам зашто, ете едноставно вечерва ми се зборува за тоа... Ми се зборува за збогувањата... За новите почетоци... За сите патеки, милионите можности, насмевки, намргодени лица, замаглени стакла, зјапања во ѕвездите, брзањето низ животот, лебот во пекарите отсабајлечки кога не си ја преспал ноќта, првиот пат преку фармерки, кога се вртиш наназад во животот и ги гледаш одеднаш кристално јасно и туку сосема случајно во филм ќе ти сврти внимание нешто за што упорно ни треба на сите потсетување и некој ќе каже:
“It's important in life to conclude things properly. Only then can you let go. Otherwise you are left with words you should have said but never did, and your heart is heavy with remorse.”
Не пишувам веќе ништо да не си го расипам вкусот од меланхолија за едно лето во Сиам
<3
ReplyDeleteМи удри жица текстот.
ReplyDeleteИ песната. Иако е као некоја од хотел-вејв бендовите у околина на Макарска, а Шејн е, као и обично, мртов пијан и со пола зуби...
Ама ми удри жичка, и тоа, веројатно, од сосема различни причини од оние на авторот.
Пред таа некоја меланхолична жичка сме сите исти :)
DeleteФала ти на коментарот секогаш многу ме радуваш!
Ова радуваш релативно нели со оглед на моментално расположење!