Неколку дена веќе ми седи информацијата дека Спајк Ли немал намера да го гледа Џанго на Тарантино, бидејќи го смета филмот за навредувачки за неговите предци. Толку вика коментарот во списанието од божиќниот дух... Ме подзамисли и баш прочепкав да видам што може да се најде на темата. Има тука неколку теми за муабет има и неколку коментари, особено затоа што имаше и неколку текстови. Во еден дури се вели дека во само еден филм на Тарантино е објаснето повеќе од сите 15 филма заедно на Спајк за неправдите и проблемите со кои се справува црнечкото население, па и до ден денес. Истото ова напишано е од рапер од афроамериканско потекло.
Спајк Ли не е задоволен од прекумерната употреба на зборот нигер (кај нас разбрав дека го превеле ќумбе) во филмовите на Тарантино, нешто не е во ред со тој човек има заклучено после еден негов филм. Како и да е, бев на друго стојалиште, ми се допаѓаше Тарантино, да бидам искрен, знае да влезе на тема и да и ебе матер, со мешање, рушење, кршење на стереотипи врзани за неа и сето тоа, умешно го прави веќе со години, низ многу, многу крв попатно.
И покрај тоа што во ситуацијата првата реакција ми беше, еден муабет на Вуди Ален, дека моеш да се заебаваш на тема евреи и со се' што сакаш додека си евреин, сето останато би се сметало за ширење антисемитизам и сега силогизмот можеби постои само во мојата глава, но од моето искуство белец не може туку така да му каже нигер на црнец, доколку евентуално не се премногу блиски (слично веројатно како на хоуми) муабетот, додека истото е би се рекло нормална појава помеѓу двајца црнци. И сега нормално би било според ова да му кажам на Спајк Ли, па кој те ебе, од кај имаш пак само ти ексклузивно право да ги правиш црнците било дилери, поранешни затвореници или било што и да го употребуваш зборот нигер, а Тарантино да би го немал тоа право, кога веќе бојата на кожата нема никаква врска. И кој е тогаш нели расист?
Сепак како што одминува времето, некако се' повеќе гледам на ова како судир на два концепти од кои искрено не би застанал на страната на Тарантино. Денес заради прекумерниот број на информации, луѓето се’ помалку имаат време и трпение да обратат внимание на информациите. За да пренесеш нешто се' повеќе се користи шокантното, надвор од пристојноста дури, се поместуваат границите на пристојноста и сето тоа поддржано, поттикнато од конзумеризмот и постојаната потрошувачка, испреплетено низ златното правило дека НЕМА ДОБАР И ЛОШ ПУБЛИЦИТЕТ, ИМА САМО ПУБЛИЦИТЕТ. Тарантино, за жал се' повеќе ми се профилира како таков режисер, тој комуницира со публиката и тоа е во ред, но сепак ги зема премногу површно концептите и премногу често и исто го прави тоа што едноставно веќе дури не ме ни шокира, од што се обидува да ме шокира. Целосно оправдувајќи се со она фамозно: ЦЕЛТА ГИ ОПРАВДУВА СРЕДСТВАТА.
Џанго да се гледа или не останува прашањето? Нормално дека да. Дали е неговото најдобро остварување? Ако ме прашуваш мене нормално дека не знам.
Сепак она што ми е интересно и интригантно во овој филм е нешто што сметам за прв пат Тарантино се обидува да го направи, не само да каже што не чини, не само да се исмева на стереотипите и да укажува на баналноста на некои, туку за прв пат како да се обидува да каже како треба и тоа искрено ме радува. Можеби завлегува во клопката на чистото холивудско клише на хепиенд, можеби е уште еден негов обид да се исмее истото, но некако имам чувство дека се обидел да не убеди да застанеме во чизмите на Џанго и да бидеме задоволни кога ја ќарува женската на крајот, иако тукушто утепа цела фамилија и едно понаселено село во Македонија.
Како да почнува да се бави малку со колективните концепти на перцепција на реалноста и да излегува од оној свој филм на индивидуализам. Сетете се на пример на одговорот на прашањето што има во актовката во Палп Фикшн, каде вели тоа прашање треба секој сам да си го одговори што е за него највредното. Кујзнае може милионите си го прават своето, па ете и тој се обидел да каже што е за него тоа. Итрнал енд феитфул лав...
Можеби и навистина е заебано во главата ова холивудско куче и има неизмерна потреба да ни прикажува ликови се’ до моментот кога тие ќе одјаваат или ќе се одвезат во кабриолет на зајдисонцето (како во Кил Бил) претходно ставајќи ги во екстремни ситуации каде пиштолот, мечот, пцостите се единствениот излез, како во секоја детска бајка, но останува фактот дека никого нема да остави рамнодушен. Мене искрено ми остава и прашање што понатаму после "and they lived happily ever after" како овие ликови се справуваат со бесмисленоста на егизистирањето? Дали се расправаат за какви плочки да стават во ВЦ-то, но тоа сепак е друга тема.
Можеби е само едно мало детенце кое има неизмерна причина да докаже кој од суперхероите е најјак, па сега ги користи филмовите и славата да поентира, со муабети од типот дека единствениот вистински суперхерој е Супермен. Чисто од причината дека тој го користи своето алтерего за да се прикаже себеси како нормален лик, за разлика од сите останати кои се нормални луѓе, кои го користат алтерегото за да бидат суперхерои. Може има и подлабока порака, ама кој да ја разбере јеби га.
Мислев дека Sleep With Me е негов филм, чисто заради култниот муабет кој го прави со еден пријател на една домашна забава за тоа дека ТОП ГАН е едно од најдобрите напишани сценарија во Холивуд било кога. Ако му се чита некому муабетот еве линк . И тука некаде се доаѓа до тој - изам што ете несреќно мислев дека е негов, со што не ја намалува тежината на муабетот.
Темата е страшно популарна во последно време кај нас, особено геј правата, женските права, иако искрено мислам дека на тоа многу поголемо влијание има овогодинешната распределба на фондовите од Сорос, од колку што реално за тоа постои потреба, сепак би сакал некој од овие „борци“ да ми го каже неговиот став за Тарантино и начинот на кој тој пристапува на проблемите и ги презентира истите. Дали смета дека еден ваков дијалог е коректен и неопходен во еден од филмовите на Тарантино
Mr. Brown: Let me tell you what 'Like a Virgin' is about. It's all about a girl who digs a guy with a big dick. The entire song. It's a metaphor for big dicks.
Mr. Blonde: No, no. It's about a girl who is very vulnerable. She's been fucked over a few times. Then she meets some guy who's really sensitive...
Mr. Brown: Whoa, whoa, whoa, whoa, whoa... Time out Greenbay. Tell that fucking bullshit to the tourists.
Joe: Toby... Who the fuck is Toby? Toby...
Mr. Brown: 'Like a Virgin' is not about this sensitive girl who meets a nice fella. That's what "True Blue" is about, now, granted, no argument about that.
Mr. Orange: Which one is 'True Blue'?
Nice Guy Eddie: 'True Blue' was a big ass hit for Madonna. I don't even follow this Tops In Pops shit, and I've at least heard of "True Blue".
Mr. Orange: Look, asshole, I didn't say I ain't heard of it. All I asked was how does it go? Excuse me for not being the world's biggest Madonna fan.
Mr. Blonde: Personally, I can do without her.
Mr. Blue: I like her early stuff. You know, 'Lucky Star', 'Borderline' - but once she got into her 'Papa Don't Preach' phase, I don't know, I tuned out.
Mr. Brown: Hey, you guys are making me lose my... train of thought here. I was saying something, what was it?
Joe: Oh, Toby was this Chinese girl, what was her last name?
Mr. White: What's that?
Joe: I found this old address book in a jacket I ain't worn in a coon's age. What was that name?
Mr. Brown: What the fuck was I talking about?
Mr. Pink: You said 'True Blue' was about a nice girl, a sensitive girl who meets a nice guy, and that 'Like a Virgin' was a metaphor for big dicks.
Mr. Brown: Lemme tell you what 'Like a Virgin' is about. It's all about this cooze who's a regular fuck machine, I'm talking morning, day, night, afternoon, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick.
Mr. Blue: How many dicks is that?
Mr. White: A lot.
Mr. Brown: Then one day she meets this John Holmes motherfucker and it's like, whoa baby, I mean this cat is like Charles Bronson in the 'Great Escape', he's digging tunnels. Now, she's gettin' the serious dick action and she's feeling something she ain't felt since forever. Pain. Pain.
Joe: Chew? Toby Chew?
Mr. Brown: It hurts her. It shouldn't hurt her, you know, her pussy should be Bubble Yum by now, but when this cat fucks her it hurts. It hurts just like it did the first time. You see the pain is reminding a fuck machine what it once was like to be a virgin. Hence, 'Like a Virgin'.
Joe: Wong?
линк
И дали може да ја дефинираат таа фина линија на пристојно заебавање, за да знаеме еве ние непросветлените, искомплексирани, сељачишта во иднина, да не правиме хаштази, во кои би дискредитирале некого и не би го навредиле истиот. Искрено прашувам како, затоа што навистина се трудам да не бидам тоа. Има тука уствари многу дали и како, ама тоа е длабоко изебано во исконската верба на „борците“ во нивната непогрешивост, небаре крстоносци (несреќна малку компарација), но да бидеме реални и не погрешна.
Самиот момент на непогрешивост и исклучување на туѓото мислење ги канализира во скоро и секташко колективното размислување овие борци, што во суштина е самото по себе оксиморон. Се борат за индивидуалните права на човекот преку колективна матрица и малтене инквизициско гонење на сите оние кои размислуваат поинаку. Па не е редок вордингот на исклучување наместо инклузивност како сељачиште, шовинист, искомплексиран, мајка ти те запоставувала и така натаму, што самото по себе сугерира на, не знам што сугерира више, ама не е добро :)
Некој треба да им ги исправи фактите на овие деца со боксирач (се заебавам знаете така? добро ја да си кажам) и да се отвори вистинска дебата, за правата и колку и дали тие се почитуваат кај нас и во другите земји? И пред се’ дали тие себеповикани, наметнати борци навистина се правиот избор и двигател на нашето општествено размислување напред? Да се разбереме не заради нивните идеи, чисто заради нивната некомпетентност при реализацијата на истите.
За сето останато тука сме ќе се разбереме.
Сепак она што ми е интересно и интригантно во овој филм е нешто што сметам за прв пат Тарантино се обидува да го направи, не само да каже што не чини, не само да се исмева на стереотипите и да укажува на баналноста на некои, туку за прв пат како да се обидува да каже како треба и тоа искрено ме радува. Можеби завлегува во клопката на чистото холивудско клише на хепиенд, можеби е уште еден негов обид да се исмее истото, но некако имам чувство дека се обидел да не убеди да застанеме во чизмите на Џанго и да бидеме задоволни кога ја ќарува женската на крајот, иако тукушто утепа цела фамилија и едно понаселено село во Македонија.
Како да почнува да се бави малку со колективните концепти на перцепција на реалноста и да излегува од оној свој филм на индивидуализам. Сетете се на пример на одговорот на прашањето што има во актовката во Палп Фикшн, каде вели тоа прашање треба секој сам да си го одговори што е за него највредното. Кујзнае може милионите си го прават своето, па ете и тој се обидел да каже што е за него тоа. Итрнал енд феитфул лав...
Можеби и навистина е заебано во главата ова холивудско куче и има неизмерна потреба да ни прикажува ликови се’ до моментот кога тие ќе одјаваат или ќе се одвезат во кабриолет на зајдисонцето (како во Кил Бил) претходно ставајќи ги во екстремни ситуации каде пиштолот, мечот, пцостите се единствениот излез, како во секоја детска бајка, но останува фактот дека никого нема да остави рамнодушен. Мене искрено ми остава и прашање што понатаму после "and they lived happily ever after" како овие ликови се справуваат со бесмисленоста на егизистирањето? Дали се расправаат за какви плочки да стават во ВЦ-то, но тоа сепак е друга тема.
Можеби е само едно мало детенце кое има неизмерна причина да докаже кој од суперхероите е најјак, па сега ги користи филмовите и славата да поентира, со муабети од типот дека единствениот вистински суперхерој е Супермен. Чисто од причината дека тој го користи своето алтерего за да се прикаже себеси како нормален лик, за разлика од сите останати кои се нормални луѓе, кои го користат алтерегото за да бидат суперхерои. Може има и подлабока порака, ама кој да ја разбере јеби га.
Мислев дека Sleep With Me е негов филм, чисто заради култниот муабет кој го прави со еден пријател на една домашна забава за тоа дека ТОП ГАН е едно од најдобрите напишани сценарија во Холивуд било кога. Ако му се чита некому муабетот еве линк . И тука некаде се доаѓа до тој - изам што ете несреќно мислев дека е негов, со што не ја намалува тежината на муабетот.
Темата е страшно популарна во последно време кај нас, особено геј правата, женските права, иако искрено мислам дека на тоа многу поголемо влијание има овогодинешната распределба на фондовите од Сорос, од колку што реално за тоа постои потреба, сепак би сакал некој од овие „борци“ да ми го каже неговиот став за Тарантино и начинот на кој тој пристапува на проблемите и ги презентира истите. Дали смета дека еден ваков дијалог е коректен и неопходен во еден од филмовите на Тарантино
Mr. Brown: Let me tell you what 'Like a Virgin' is about. It's all about a girl who digs a guy with a big dick. The entire song. It's a metaphor for big dicks.
Mr. Blonde: No, no. It's about a girl who is very vulnerable. She's been fucked over a few times. Then she meets some guy who's really sensitive...
Mr. Brown: Whoa, whoa, whoa, whoa, whoa... Time out Greenbay. Tell that fucking bullshit to the tourists.
Joe: Toby... Who the fuck is Toby? Toby...
Mr. Brown: 'Like a Virgin' is not about this sensitive girl who meets a nice fella. That's what "True Blue" is about, now, granted, no argument about that.
Mr. Orange: Which one is 'True Blue'?
Nice Guy Eddie: 'True Blue' was a big ass hit for Madonna. I don't even follow this Tops In Pops shit, and I've at least heard of "True Blue".
Mr. Orange: Look, asshole, I didn't say I ain't heard of it. All I asked was how does it go? Excuse me for not being the world's biggest Madonna fan.
Mr. Blonde: Personally, I can do without her.
Mr. Blue: I like her early stuff. You know, 'Lucky Star', 'Borderline' - but once she got into her 'Papa Don't Preach' phase, I don't know, I tuned out.
Mr. Brown: Hey, you guys are making me lose my... train of thought here. I was saying something, what was it?
Joe: Oh, Toby was this Chinese girl, what was her last name?
Mr. White: What's that?
Joe: I found this old address book in a jacket I ain't worn in a coon's age. What was that name?
Mr. Brown: What the fuck was I talking about?
Mr. Pink: You said 'True Blue' was about a nice girl, a sensitive girl who meets a nice guy, and that 'Like a Virgin' was a metaphor for big dicks.
Mr. Brown: Lemme tell you what 'Like a Virgin' is about. It's all about this cooze who's a regular fuck machine, I'm talking morning, day, night, afternoon, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick, dick.
Mr. Blue: How many dicks is that?
Mr. White: A lot.
Mr. Brown: Then one day she meets this John Holmes motherfucker and it's like, whoa baby, I mean this cat is like Charles Bronson in the 'Great Escape', he's digging tunnels. Now, she's gettin' the serious dick action and she's feeling something she ain't felt since forever. Pain. Pain.
Joe: Chew? Toby Chew?
Mr. Brown: It hurts her. It shouldn't hurt her, you know, her pussy should be Bubble Yum by now, but when this cat fucks her it hurts. It hurts just like it did the first time. You see the pain is reminding a fuck machine what it once was like to be a virgin. Hence, 'Like a Virgin'.
Joe: Wong?
линк
И дали може да ја дефинираат таа фина линија на пристојно заебавање, за да знаеме еве ние непросветлените, искомплексирани, сељачишта во иднина, да не правиме хаштази, во кои би дискредитирале некого и не би го навредиле истиот. Искрено прашувам како, затоа што навистина се трудам да не бидам тоа. Има тука уствари многу дали и како, ама тоа е длабоко изебано во исконската верба на „борците“ во нивната непогрешивост, небаре крстоносци (несреќна малку компарација), но да бидеме реални и не погрешна.
Самиот момент на непогрешивост и исклучување на туѓото мислење ги канализира во скоро и секташко колективното размислување овие борци, што во суштина е самото по себе оксиморон. Се борат за индивидуалните права на човекот преку колективна матрица и малтене инквизициско гонење на сите оние кои размислуваат поинаку. Па не е редок вордингот на исклучување наместо инклузивност како сељачиште, шовинист, искомплексиран, мајка ти те запоставувала и така натаму, што самото по себе сугерира на, не знам што сугерира више, ама не е добро :)
Некој треба да им ги исправи фактите на овие деца со боксирач (се заебавам знаете така? добро ја да си кажам) и да се отвори вистинска дебата, за правата и колку и дали тие се почитуваат кај нас и во другите земји? И пред се’ дали тие себеповикани, наметнати борци навистина се правиот избор и двигател на нашето општествено размислување напред? Да се разбереме не заради нивните идеи, чисто заради нивната некомпетентност при реализацијата на истите.
За сето останато тука сме ќе се разбереме.
No comments:
Post a Comment